الگوهای هارمونیک: راهنمای کامل شناسایی و معامله حرفه ای

الگوهای هارمونیک به عنوان یک ابزار مهم در تحلیل تکنیکال، نقش مهمی در شناسایی نقاط بازگشت قیمت‌ها در بازارهای مالی ایفا می‌کنند. این الگوها با استفاده از نسبت‌های فیبوناچی، به معامله‌گران کمک می‌کنند تا الگوهای پیچیده قیمتی را در نمودارها تشخیص داده و از آن‌ها برای تصمیم‌گیری در معاملات استفاده کنند. با این حال، استفاده صحیح از این الگوها به درک دقیق نسبت‌های فیبوناچی و مدیریت ریسک نیاز دارد. در این مقاله، به بررسی رایج‌ترین اشتباهات در معاملات با الگوهای هارمونیک و اهمیت تحلیل فاندامنتال در آن‌ها می‌پردازیم.

الگوهای هارمونیک چیست؟

الگوهای هارمونیک نوعی ابزار تحلیلی مبتنی بر هندسه و ریاضیات هستند که با استفاده از نسبت‌های فیبوناچی نقاط چرخش دقیق قیمت‌ها را پیش‌بینی می‌کنند. در مقایسه با الگوهای سنتی مانند “سر و شانه“، الگوهای هارمونیک به شما اجازه می‌دهند حرکات آینده بازار را با دقت بالاتری تشخیص دهید. این الگوها نه تنها به شکل‌گیری حرکات قیمتی وابسته‌اند، بلکه با استفاده از فیبوناچی، نقاط بازگشت قیمتی را به‌طور دقیق تعریف می‌کنند. به همین دلیل است که این روش برای معامله‌گران حرفه‌ای یک ابزار مهم در تحلیل تکنیکال به شمار می‌آید.

تاریخچه

الگوهای هارمونیک در سال 1932 توسط H.M. Gartley معرفی شدند و به‌سرعت جای خود را در میان تحلیل‌گران تکنیکال پیدا کردند. این الگوها توسط لری پساونتو (Larry Pesavento) با انتشار کتاب Fibonacci Ratios with Pattern Recognition به سطح بالاتری از دقت و پیش‌بینی ارتقا یافتند. نکته‌ای که این روش را برای معامله‌گران جذاب می‌کند، ترکیب هوشمندانه ریاضیات (نسبت‌های فیبوناچی) و ساختارهای قیمتی است که به آن‌ها امکان تحلیل پیشرفته‌تر و قابل اعتمادتر را می‌دهد.

چرا الگوهای هارمونیک اهمیت دارد؟

الگوهای هارمونیک به دلیل توانایی‌شان در پیش‌بینی نقاط بازگشت روند بازار، برای معامله‌گران اهمیت بسیاری دارند. این الگوها از سطوح فیبوناچی استفاده می‌کنند تا حرکات قیمت را شناسایی و الگوهای برگشتی را در بازارهای مالی پیدا کنند. نکته مهم در این الگوها، انعکاس چرخه‌های طبیعی بازار است که به معامله‌گران کمک می‌کند با دقت بیشتری نقاط ورود و خروج از معاملات را تعیین کنند.

یکی از مهم‌ترین کاربردهای الگوهای هارمونیک، در شناسایی فرصت‌های معاملاتی در هنگام تغییر روند بازار است. این الگوها به خصوص در بازارهای پرنوسان مانند فارکس و سهام کاربرد دارند و می‌توانند به معامله‌گران کمک کنند تا در زمان مناسب از حرکات نزولی یا صعودی بازار سود ببرند. به عنوان مثال، الگوی گارتلی و پروانه به معامله‌گران سیگنال‌های خرید و فروش می‌دهند و کمک می‌کنند تا با دقت بیشتری حرکت‌های برگشتی را شناسایی کنند.

در واقع، این الگوها به معامله‌گران ابزارهایی برای درک بهتر روان‌شناسی بازار و شناسایی تغییرات احتمالی قیمت ارائه می‌دهند. معامله‌گرانی که توانایی تشخیص و استفاده از این الگوها را دارند، می‌توانند در مقابل نوسانات بازار واکنش بهتری داشته باشند و استراتژی‌های معاملاتی خود را با دقت بیشتری به کار بگیرند. همچنین، یادگیری این الگوها می‌تواند به بهبود مدیریت ریسک کمک کند، زیرا به معامله‌گران این امکان را می‌دهد نقاط مناسب برای تعیین حد ضرر و حد سود را بر اساس سطوح فیبوناچی مشخص کنند.

انواع الگوهای هارمونیک

در این بخش، به بررسی مهم‌ترین الگوهای هارمونیک می‌پردازیم تا به طور کامل با آنها آشنا شوید و بتوانید این الگوها را در معاملات خود به کار ببرید.

الگوی هارمونیک گارتلی (Gartley)

تعریف الگو

الگوی گارتلی یکی از الگوهای هارمونیک پرکاربرد در تحلیل تکنیکال است که از پنج نقطه کلیدی (X، A، B، C، D) تشکیل شده و بر اساس نسبت‌های فیبوناچی شکل می‌گیرد. معمولاً، این الگو به شکل M یا W دیده می‌شود و نشان‌دهنده تغییرات قیمت در بازار است. این الگو توسط H.M. Gartley معرفی و توسط سایر تحلیلگران با استفاده از نسبت‌های فیبوناچی بهبود یافت. در واقع، هدف اصلی این الگو شناسایی روندهای بازگشتی و نقاط ورود و خروج دقیق است.

مثال نمودار

در ادامه، با استفاده از  یک مثال کاربردی به شما توضیح می‌دهیم که چگونه این الگو را در تریدینگ ویو رسم کرده و از آن در معاملات خود استفاده کنید.

ابتدا در حساب کاربری تریدینگ ویو خود چارت مورد نظر را باز کرده و در الگویی مشابه M یا W پیدا  کنید. سپس 5 نقطه کلیدی را همانند تصویر زیر در نمودار رسم کنید.

در مرحله بعد، برای بررسی درصدهای فیبوناچی در تریدینگ ویو و تأیید الگوی گارتلی، باید از ابزار فیبوناچی استفاده کنید. در نوار ابزار سمت چپ، به دنبال گزینه “Fibonacci Retracement” بگردید.

بررسی نقطه B:

برای بررسی نقطه B، ابتدا ابزار فیبوناچی را انتخاب کنید. سپس، از نقطه X به نقطه A فیبوناچی را رسم کنید. برای این کار از پایین‌ترین نقطه (X) تا بالاترین نقطه (A) در نمودار خود کلیک کرده و بکشید. پس از رسم، سطح‌های مختلف فیبوناچی روی نمودار نمایش داده می‌شود. به دنبال سطح‌های 61.8٪ و 78.6٪ باشید. نقطه B باید بین این دو سطح باشد.

بررسی نقطه C:

اکنون از نقطه A به نقطه B فیبوناچی را رسم کنید تا بازگشت از نقطه B به C را بررسی کنید. به دنبال سطح‌های فیبوناچی بین 38.2٪ تا 88.6٪ باشید. زیرا، همانطور که در شکل زیر مشاهده می‌کنید نقطه C باید بین این دو سطح باشد.

بررسی نقطه D:

در این مرحله از نقطه B به نقطه C فیبوناچی را رسم کنید. بر اساس الگوی گارتلی، نقطه D باید بین 127.2٪ تا 161.8٪ از موج BC قرار بگیرد.

سیگنال تایید الگو

سیگنال تایید الگوی گارتلی وقتی اتفاق می‌افتد که قیمت به نقطه D می‌رسد و به سرعت بازگشت می‌کند. برای تأیید نهایی این الگو، بسیاری از تحلیلگران استفاده از ابزارهای دیگر مانند اندیکاتورهای حجم یا میانگین‌های متحرک را توصیه می‌کنند. همانطور که در تصویر زیر مشاهده می‌کنید، در نمونه بررسی شده نیز پس از رسیدن قیمت به نقطه D شاهد صعود قیمت و رشد بازار مورد نظر هستیم.

نقطه ورود

نقطه D به عنوان بهترین نقطه برای ورود به معامله شناخته می‌شود، چرا که پس از شکل‌گیری کامل الگو، انتظار می‌رود که قیمت در جهت مخالف حرکت کند.

نقطه خروج

برای تعیین نقاط خروج یا حد سود (Take Profit) چندین روش وجود دارد:

• حد سود در نقطه C:معمولاً این نقطه اولین هدف برای خروج از معامله است. اگر الگو به درستی عمل کند، قیمت پس از برخورد به نقطه D به سمت نقطه C بازمی‌گردد. بنابراین می‌توانید قسمتی از سود خود را در این نقطه بگیرید.
• حد سود در نقطه:B اگر تمایل دارید مدت بیشتری در معامله بمانید و انتظار دارید قیمت به نقطه B برسد، می‌توانید نقطه B را به عنوان هدف بعدی خود تعیین کنید. این نقطه معمولاً هدف نهایی در الگوی گارتلی است

توجه داشته باشید که تعیین حد ضرر  نیز برای مدیریت ریسک بسیار مهم است و باید زیر نقطه D قرار بگیرد. دلیل این کار این است که اگر قیمت پایین‌تر از نقطه D برود، احتمالاً الگو نامعتبر است و شما باید از معامله خارج شوید.

پیشنهاد می‌شود حد ضرر را کمی پایین‌تر از نقطه D قرار دهید. فاصله حد ضرر از نقطه D باید به گونه‌ای باشد که فضای کافی برای نوسانات بازار وجود داشته باشد، اما نه آن‌قدر زیاد که احتمال ایجاد ضرر زیاد وجود داشته باشد.

الگوی هارمونیک خرچنگ (Crab)

تعریف الگو

الگوی خرچنگ (Crab) یکی از دقیق‌ترین الگوهای هارمونیک است که توسط Scott Carney معرفی شده است. این الگو از پنج نقطه تشکیل شده و بر اساس نسبت‌های فیبوناچی طراحی شده است. ویژگی منحصربه‌فرد الگوی خرچنگ، طول حرکت شدید بین نقاط C و D است که معمولاً با نسبت فیبوناچی 161.8٪ از موج XA سنجیده می‌شود. این الگو نشان‌دهنده نقاط بازگشتی بسیار قوی در نمودار قیمت است و به معامله‌گران کمک می‌کند تا با دقت بالا به تغییرات قیمت پاسخ دهند.

مثال نمودار

مثال زیر به شما کمک می‌کند درک بهتری از الگوی هارمونیک خرچنگ پیدا کنید. تصویر اولیه به شکل زیر است:

برای بررسی دقیق‌تر الگوی خرچنگ (Crab Pattern) در نمودار، باید به نسبت‌های فیبوناچی توجه بیشتری داشته باشیم تا مطمئن شویم که این الگو به درستی شکل گرفته است.

XAموج اولیه‌ای است که در نمودار دیده می‌شود و به وضوح از یک صعود یا نزول قوی شروع شده است. معمولاً، این موج به عنوان حرکت اولیه بازار در نظر گرفته می‌شود و نقطه شروع الگو است.

نقطه A تا B (موج AB):

برای یک الگوی خرچنگ، بازگشت از A به B باید بین 38.2٪ تا 61.8٪ فیبوناچی از موج XA باشد. در اینجا، باید ابزار فیبوناچی را از نقطه X به A رسم کنید و سطح‌های فیبوناچی را بررسی کنید که آیا نقطه B در این محدوده قرار دارد یا خیر.

نقطه B تا C (موج BC):

بازگشت از B به C در الگوی خرچنگ می‌تواند در محدوده‌های 38.2٪ تا 88.6٪ از موج AB باشد. دوباره باید از ابزار فیبوناچی استفاده کنید تا ببینید که نقطه C در این محدوده قرار دارد یا خیر.

نقطه C تا D (موج CD):

موج CD مهم‌ترین بخش الگوی خرچنگ است. نقطه D باید در ناحیه‌ای بین 224٪ تا 361.8٪ فیبوناچی از موج BC و یا 161.8٪ از موج XA قرار گیرد.

توجه داشته باشید که گاهی اوقات، نقطه C در الگوی خرچنگ می‌تواند به نقاط نزدیک به 100٪ فیبوناچی نزدیک شود، اما نباید از آن فراتر رود.

سیگنال تایید الگو

یکی از نشانه‌های تایید این الگو، حرکت سریع و شدید قیمت به سمت نقطه D است. معامله‌گران باید منتظر باشند تا قیمت به نقطه D رسیده و پس از مشاهده نشانه‌های بازگشتی مانند کندل‌های معکوس، ورود به معامله را تایید کنند. ابزارهایی مانند اندیکاتورهای حجم می‌توانند به اعتبارسنجی این الگو کمک کنند.

نقطه ورود

نقطه D جایی است که معامله‌گران وارد موقعیت خرید یا فروش می‌شوند، چرا که انتظار می‌رود قیمت پس از رسیدن به این نقطه معکوس شود.

نقطه خروج

در الگوی خرچنگ، معامله‌گران معمولاً با توجه به رفتار قیمت در اطراف نقاط کلیدی به سود خود دست می‌یابند. دو سطح مهم برای خروج از معامله در این الگو، نقطه‌های B و C هستند.

•  خروج در نقطه  B

نقطه B یکی از اولین نقاط خروج محتمل در این الگو است. اگر قیمت پس از رسیدن به نقطه D شروع به بازگشت کند، معمولاً اولین سطح مقاومتی که قیمت با آن مواجه می‌شود، نقطه B است. در اینجا می‌توانید بخشی از سود خود را حفظ کرده یا کل معامله را ببندید.

• خروج در نقطه  C

اگر قیمت همچنان به حرکت صعودی (در حالت الگوی خرچنگ نزولی) ادامه دهد، نقطه C معمولاً به عنوان سطح مقاومت بعدی عمل می‌کند. این نقطه می‌تواند به عنوان یک هدف بالاتر برای معامله‌گرانی که به دنبال کسب سود بیشتر هستند، در نظر گرفته شود. قیمت در این نقطه ممکن است با یک واکنش قوی مواجه شود.

الگوی هارمونیک پروانه (Butterfly)

تعریف الگو

الگوی پروانه (Butterfly) یک الگوی بازگشتی هارمونیک است که توسط Bryce Gilmore معرفی شده و نشان‌دهنده تغییرات قیمتی شدید قبل از یک برگشت در روند است. این الگو نیز مانند سایر الگوهای هارمونیک از پنج نقطه کلیدی (X، A، B، C، D) تشکیل شده است. وجه تمایز الگوی پروانه با الگوی خرچنگ در طول موج XA و نسبت‌های فیبوناچی آن است. نسبت‌های کلیدی برای این الگو شامل 78.6٪ برای اصلاح موج XA و 127٪ تا 161.8٪ برای موج AD است .

مثال نمودار

وقتی به نظر می‌رسد الگوی تشخیص داده شده با ویژگی‌های الگوی هارمونیک پروانه (Butterfly) همخوانی دارد، برای تأیید دقیق آن، باید نسبت‌های فیبوناچی نقاط مختلف را بررسی کنیم. در ادامه، به بررسی این نسبت‌ها می‌پردازیم.

 موج XA

حرکت اولیه از نقطه X به نقطه A باید موج بزرگی باشد و نشان‌دهنده تغییر جهت در بازار است.

موج AB

بازگشت از A به B باید دقیقاً 78.6٪ از موج XA باشد. این یکی از مهم‌ترین ویژگی‌های الگوی پروانه است. این بازگشت دقیق می‌تواند کمک کند تا الگو به درستی شناسایی شود.

موج  BC

بازگشت از B به C باید بین 38.2٪ تا 88.6٪ از موج AB باشد. این نقطه تعیین‌کننده دومین بازگشت در الگو است.

موج CD

موج نهایی CD باید تا 127.2٪ تا 161.8٪ از موج XA باشد. این نقطه نهایی در الگوی پروانه است و معمولاً مکانی برای ورود به معامله در نظر گرفته می‌شود. همچنین موج CD باید بین 161.8٪ تا 224٪ از موج BC باشد.

سیگنال تایید الگو

سیگنال تایید الگوی پروانه زمانی شکل می‌گیرد که قیمت به نقطه D رسیده و یک کندل بازگشتی یا نشانه‌های دیگری از تغییر جهت در بازار مشاهده می‌شود. برای تایید نهایی، استفاده از ابزارهای فیبوناچی و اندیکاتورهای تکنیکال ضروری است تا اطمینان حاصل شود که نقاط و نسبت‌ها به درستی همخوانی دارند.

نقطه ورود

نقطه D جایی است که معامله‌گران وارد معامله می‌شوند، چرا که انتظار می‌رود قیمت در این نقطه معکوس شود. برای الگوی پروانه، این نقطه معمولاً در نسبت 127٪ تا 161.8٪ از موج XA قرار دارد.

نقطه خروج

در الگوی پروانه، نقاط خروج اصلی در نزدیکی نقاط B و C قرار دارند، زیرا این نقاط سطوح مقاومتی و حمایتی مهمی هستند که احتمالاً قیمت پس از رسیدن به آن‌ها دچار واکنش می‌شود. معامله‌گران معمولاً در این نقاط سود خود را می‌گیرند.

خروج در نقطه B

اولین هدف سودآوری برای بسیاری از معامله‌گران نقطه B است. اگر قیمت از نقطه D به سمت بالا یا پایین حرکت کند (بسته به جهت الگو)، نقطه B به عنوان سطح حمایتی یا مقاومتی مهمی عمل می‌کند که ممکن است روند قیمت را متوقف کند. معامله‌گران محافظه‌کار معمولاً در این سطح از معامله خارج می‌شوند.

خروج در نقطه C

اگر قیمت همچنان به حرکت ادامه دهد، نقطه C نیز به عنوان سطح مقاومتی بعدی می‌تواند به عنوان هدف سودآوری قرار گیرد. معامله‌گران که ریسک‌پذیری بیشتری دارند ممکن است تا رسیدن به این سطح در معامله بمانند.

برای مدیریت ریسک، معامله‌گران معمولاً حد ضرر (Stop Loss) خود را زیر نقطه D قرار می‌دهند. دلیل این است که نقطه D پایین‌ترین یا بالاترین نقطه در الگوی پروانه است و اگر قیمت از آن عبور کند، احتمالاً الگو نامعتبر است و معامله باید بسته شود.

• زیر نقطه D: معمولاً، حد ضرر کمی پایین‌تر (برای الگوی صعودی) یا بالاتر (برای الگوی نزولی) از نقطه D قرار می‌گیرد تا در صورت شکست این سطح، معامله‌گر بتواند با کمترین ضرر از معامله خارج شود.

این استراتژی به شما کمک می‌کند تا با استفاده از الگوی پروانه، نقاط ورود و خروج مناسب را شناسایی کنید و ریسک را مدیریت کنید.

الگوی هارمونیک خفاش (Bat)

تعریف الگو

الگوی هارمونیک خفاش که توسط اسکات کارنی معرفی شده است، یکی از الگوهای دقیق هارمونیک محسوب می‌شود. این الگو شامل پنج نقطه X, A, B, C و D است که بر اساس نسبت‌های فیبوناچی خاص تشکیل می‌شود. مهم‌ترین ویژگی این الگو، نقطه D است که در سطح 88.6 درصد از موج XA قرار دارد و به عنوان نقطه‌ای برای برگشت احتمالی قیمت شناسایی می‌شود. در این الگو، نقطه B نباید از 50 درصد موج XA فراتر برود و موج CD نیز باید به اندازه 1.618 تا 2.618 از موج BC باشد​.

مثال نمودار

مطابق تصویر زیر، باید در رسم الگوی خفاش موارد زیر رعایت شود:

نقطه B

موج BC نشان‌دهنده اولین بازگشت از موج AB است. نسبت فیبوناچی B باید بین 38.2٪ تا 88٪ از موج XA قرار گیرد. در واقع، نقطه B باید تا این میزان از موج XA را اصلاح کند.

اگر نقطه B در محدوده 50٪ باشد (همانطور که در این مودار وجود دارد)، نشان‌دهنده یک بازگشت قوی‌تر است و این شرایط در الگوی خفاش کاملاً معتبر است.

نقطه C

موج BC دومین بازگشت در الگو را نشان می‌دهد و باید در سطح 38.2٪ تا 88.6٪ از موج AB قرار گیرد. در این الگو ، نقطه C در 88.6٪ موج AB قرار گرفته است، که این سطح به عنوان یک بازگشت عمیق شناخته می‌شود و کاملاً با شرایط الگوی خفاش مطابقت دارد.

به طور کلی، نسبت‌های فیبوناچی بزرگ‌تر در موج BC، مانند 88.6٪، نشان‌دهنده بازگشت‌های عمیق‌تر و قوی‌تر قیمت هستند.

نقطه D

موج CD آخرین حرکت در الگو است و نقطه D در اینجا مکانی است که معامله‌گران معمولاً برای ورود به معامله از آن استفاده می‌کنند. نقطه D در الگوی خفاش باید بین 161.8٪ تا 224٪ از موج BC قرار گیرد.

در این نمودار، نقطه D دقیقاً در سطح 161.8٪ از موج BC قرار گرفته است که به عنوان یک سطح کلیدی و معتبر در الگوی خفاش محسوب می‌شود. نقطه D همچنین باید در 88.6٪ از موج XA قرار گیرد که نشان‌دهنده کامل شدن الگو است.

سیگنال تایید الگو

برای تایید این الگو، تریدرها معمولاً به دنبال هم‌پوشانی سطح‌های فیبوناچی موج CD با سایر نقاط تکنیکال بازار می‌گردند. استفاده از شاخص‌های دیگر مانند اندیکاتورهای حجم نیز می‌تواند به تایید قدرت برگشت کمک کند.

نقطه ورود

تأیید الگوی خفاش (Bat Pattern) در تحلیل تکنیکال یک مرحله مهم است، زیرا تشخیص درست الگو به تنهایی کافی نیست؛ بلکه برای اطمینان از صحت الگو و افزایش دقت در معاملات، باید از ابزارهای دیگر برای تأیید استفاده کرد.

هم‌پوشانی سطوح فیبوناچی موج CD با سایر نقاط تکنیکال:

• پس از شکل‌گیری الگوی خفاش، نقطه D مهم‌ترین بخش برای ورود به معامله است، زیرا این نقطه نشان‌دهنده تکمیل الگو و آغاز برگشت قیمت است.
• هم‌پوشانی سطوح فیبوناچی: یکی از روش‌های اصلی تأیید این است که بررسی کنید آیا سطوح فیبوناچی موج CD با دیگر نقاط کلیدی تکنیکال مانند خطوط حمایت و مقاومت، کانال‌ها، یا الگوهای دیگر هم‌پوشانی دارد. این هم‌پوشانی‌ها می‌توانند نشان‌دهنده قدرت برگشت در نقطه D باشند.

نقطه خروج

شما می توانید از سطوح مقاومتی و حمایت خود به عنوان نقطه خروج استفاده کنید. در واقع،  اگر الگوی خفاش یک الگوی صعودی باشد، سطوح مقاومتی در بالای نمودار می‌توانند به عنوان نقاط خروج و هدف‌های قیمتی تعیین شوند. در این سطوح، ممکن است قیمت برای برگشت به سطح پایین‌تر مقاومت داشته باشد.

اگر الگوی خفاش یک الگوی نزولی باشد، سطوح حمایتی در پایین نمودار به عنوان نقاط خروج و هدف‌های قیمتی مورد استفاده قرار می‌گیرند. در این نقاط، ممکن است قیمت از سطح حمایتی برگردد و به سمت بالاتر حرکت کند.

استفاده از سطوح فیوناچی برای درک بهترین زمان خروج

از طرف دیگر، استفاده از سطوح فیبوناچی روی موج AD به‌عنوان نقاط خروج در الگوی خفاش (Bat Pattern) یک استراتژی معتبر و متداول است. معامله‌گران معمولاً از سطوح فیبوناچی برای تعیین هدف‌های قیمتی استفاده می‌کنند، به‌ویژه سطوح 38.2٪ و 61.8٪ موج AD که به‌عنوان اولین نقاط خروج محافظه‌کارانه در نظر گرفته می‌شوند. این سطوح اغلب با نواحی کلیدی حمایتی یا مقاومتی بازار هم‌پوشانی دارند، که این موضوع اعتبار بیشتری به نقاط خروج می‌بخشد.

معمولاً معامله‌گران ابتدا در 38.2٪ فیبوناچی از موج AD سود خود را برداشت می‌کنند و سپس برای هدف دوم به 61.8٪ فیبوناچی توجه می‌کنند. این سطوح، نقاط برگشت طبیعی در نمودارها هستند و با توجه به تحلیل تکنیکال، قیمت‌ها در این سطوح به احتمال زیاد واکنش نشان می‌دهند.

همچنین، برخی معامله‌گران برای اهداف بلندمدت‌تر، ممکن است به دنبال اکستنشن‌های بزرگتر مانند 1.618 یا 2.618 از موج AD باشند. اما این اهداف به‌طور معمول ریسک بیشتری دارند و ممکن است قیمت به آن‌ها نرسد، به همین دلیل بسیاری از معامله‌گران ابتدا در سطوح محافظه‌کارانه‌تر مثل نقاط B یا C بخشی از سود خود را برداشت می‌کنند.

سیگنال تایید الگو

برای تایید این الگو، تریدرها به بررسی هم‌پوشانی چندین سطح فیبوناچی در محدوده D می‌پردازند. هم‌چنین، استفاده از اندیکاتورهایی مانند RSI یا MACD می‌تواند به تایید بازگشت قیمت در این ناحیه کمک کند.

نقطه ورود

به طور معمول، تریدرها در نقطه D وارد معامله می‌شوند، جایی که قیمت به سطح 88.6 درصد موج XA می‌رسد و بازگشت پیش‌بینی می‌شود. نقطه ورود معمولاً پس از مشاهده سیگنال‌های برگشتی و تایید توسط ابزارهای دیگر است.

نقطه خروج

تریدرها معمولاً برای خروج از معامله سطوح فیبوناچی اصلاحی موج AD را به‌عنوان اهداف خود قرار می‌دهند. سطوح 38.2 درصد، 61.8 درصد و حتی 100 درصد از موج AD می‌توانند به‌عنوان نقاط خروج در نظر گرفته شوند​.

الگوی هارمونیک (AB=CD)

تعریف الگو

الگوی AB=CD یکی از ساده‌ترین و در عین حال مؤثرترین الگوهای هارمونیک است. این الگو شامل چهار نقطه A, B, C و D است و رابطه اصلی آن بر اساس تناسب‌های فیبوناچی بین امواج AB و CD است. طول AB و CD معمولاً یکسان است و این تقارن به شناسایی نقطه D به‌عنوان نقطه برگشت کمک می‌کند​

تایید نقطه C

در بسیاری از موارد، نقطه C باید به اندازه 61.8٪ از حرکت AB باشد.

تایید نقطه D

نقطه D نیز باید برابر با 1.27 برابر BC باشد.

نقطه ورود

نقطه ورود در الگوی AB=CD معمولاً در نقطه D اتفاق می‌افتد، جایی که انتظار می‌رود قیمت به پایان حرکت اصلاحی خود رسیده و آماده یک حرکت برگشتی باشد. قبل از ورود، مهم است که مطمئن شوید نسبت‌های فیبوناچی بین نقاط AB، BC، و CD به درستی رعایت شده‌ باشند.

نقطه خروج

معمولاً  نقطه خروج محافظه‌کارانه در نزدیکی سطح فیبوناچی 0.618 از حرکت CD قرار دارد. این سطح نشان‌دهنده یک بازگشت نسبتاً قوی از نقطه D است و بسیاری از معامله‌گران در این نقطه سود خود را می‌گیرند.

الگوی هارمونیک سایفر (Cypher)

تعریف الگو

الگوی سایفر یکی دیگر از الگوهای هارمونیک است که نسبت به سایر الگوها کمتر دیده می‌شود. این الگو با پنج نقطه X, A, B, C و D شکل می‌گیرد و سطح D در محدوده 78.6 درصد فیبوناچی از موج XC قرار دارد​.

مثال نمودار

الگوی کلی سایفر به صورت زیر است اما برای بررسی اینکه آیا الگوی سایفر (Cypher) در نمودار شما درست است یا نه، نیاز به تأیید برخی از نسبت‌های فیبوناچی کلیدی داریم که به درستی باید در هر موج رعایت شده باشند.

موج X-A: اولین موج است که باید یک روند مشخص را نشان دهد.

نقطه B: نقطه B باید بین 38.2٪ تا 61.8٪ از موج XA قرار بگیرد.

نقطه C: نقطه C معمولاً باید به 113٪ تا 141.4٪ موج AB برسد.

نقطه D: نقطه D باید تا 78.6٪ فیبوناچی موج XC بازگشت کند.

سیگنال تایید الگو

سیگنال‌های تایید در این الگو به شدت بر استفاده از فیبوناچی و اندیکاتورهای مکمل مانند RSI یا MACD بستگی دارند. تایید توسط حجم معاملات نیز می‌تواند اعتبار این الگو را تقویت کند.

نقطه ورود

قطه ورود در الگوی سایفر معمولاً در نزدیکی نقطه D قرار می‌گیرد. نقطه D در این الگو باید به 78.6٪ فیبوناچی موج XC برسد. پس از رسیدن قیمت به این سطح، معامله‌گران معمولاً وارد معامله می‌شوند. برای این منظور، نکته کلیدی این است که پیش از ورود به معامله، از تشکیل کامل الگو و برخورد قیمت به نقطه D اطمینان حاصل کنید.

نقطه خروج

هدف‌های قیمتی یا نقطه خروج در الگوی سایفر معمولاً بر اساس سطح‌های فیبوناچی موج AD تعیین می‌شوند. سطوح فیبوناچی کلیدی که برای خروج از معامله مورد توجه قرار می‌گیرند عبارتند از:

• 38.2٪ فیبوناچی موج AD: این سطح معمولاً اولین هدف قیمتی است و می‌تواند برای معامله‌گرانی که به دنبال سود کوتاه‌مدت هستند مناسب باشد.
• 61.8٪ فیبوناچی موج AD: سطح بعدی و مهم‌تر برای هدف قیمتی است. اگر بازار از این سطح عبور کند، می‌توان به هدف‌های قیمتی بالاتری نیز فکر کرد.
• سطوح کلیدی حمایتی و مقاومتی: این سطوح نیز می‌توانند به عنوان اهداف خروج در نظر گرفته شوند، مخصوصاً در صورتی که با سطوح فیبوناچی هم‌پوشانی داشته باشند.

معمولاً، حد ضرر  پایین‌تر از نقطه D تنظیم می‌شود، زیرا اگر قیمت به سمت پایین‌تر از D حرکت کند، نشان‌دهنده آن است که الگو با شکست مواجه شده است و معامله‌گر باید از معامله خارج شود تا از ضررهای بیشتر جلوگیری کند.

الگوی هارمونیک کوسه (Shark)

تعریف الگو

الگوی کوسه یکی از الگوهای هارمونیک کمتر شناخته شده است که ساختاری شبیه به الگوی سایفر دارد، اما با برخی تفاوت‌های کلیدی در نسبت‌های فیبوناچی. نقطه D در این الگو در سطح 88.6 درصد موج XA قرار دارد و به عنوان نقطه ورود در نظر گرفته می‌شود

مثال نمودار

برای الگوی هارمونیک کوسه (Shark Pattern)، نسبت‌های فیبوناچی خاصی برای نقاط B، C، و D در نظر گرفته می‌شوند که به شرح زیر است:

نقطهB:

نسبت فیبوناچی برای نقطه B بین 113٪ تا 161.8٪ از موج XA باید باشد.

نقطه C:

معمولاً، نقطه C به عنوان یک اصلاح در نسبت 113٪ تا 224٪ از موج AB در نظر گرفته می‌شود.

نقطه D (نقطه ورود):

نقطه D مهم‌ترین نقطه برای ورود به معامله است و باید در نسبت 88.6٪ تا 113٪ فیبوناچی موج XA قرار گیرد.

سیگنال تایید الگو

تایید این الگو نیاز به استفاده دقیق از نسبت‌های فیبوناچی و بررسی هم‌پوشانی آن‌ها با اندیکاتورهای دیگر دارد. بررسی حجم معاملات نیز می‌تواند به تایید الگو کمک کند.

نقطه ورود

نقطه ورود به معامله در الگوی کوسه معمولاً در نقطه D رخ می‌دهد. نقطه D معمولاً در نسبت‌های فیبوناچی 88.6٪ تا 113٪ موج XA قرار می‌گیرد. برای ورود به معامله:

پوزیشن خرید (Long): زمانی که قیمت در نسبت فیبوناچی 88.6٪ تا 113٪ از موج XA قرار دارد و انتظار می‌رود که قیمت از این نقطه معکوس شود.

پوزیشن فروش (Short): در حالتی که روند اصلی نزولی بوده و قیمت به نقطه D (یعنی محدوده معکوس) رسیده باشد.

این نقطه به عنوان محل برگشت قیمت محسوب می‌شود و بهترین مکان برای ورود به معامله است.

نقطه خروج

برای خروج از معامله، می‌توانید از چند سطح کلیدی استفاده کنید:

سطوح فیبوناچی اصلاحی:

اولین سطح خروج، معمولاً در نسبت‌های 38.2٪ یا 61.8٪ فیبوناچی از موج AD قرار دارد. این نسبت‌ها به عنوان نقاط بازگشت قیمت می‌توانند در تعیین هدف‌های قیمتی به کار روند.

سطوح حمایت و مقاومت کلیدی:

معامله‌گران می‌توانند از سطوح حمایت و مقاومت کلیدی برای تعیین هدف‌های قیمتی استفاده کنند. این سطوح می‌توانند به صورت افقی روی نمودار قرار داشته باشند و مناطقی را که قیمت در گذشته به آن‌ها واکنش نشان داده است، مشخص کنند.

همپوشانی با ابزارهای دیگر:

برای خروج از معامله، استفاده از اندیکاتورهای دیگر مانند حجم معاملات یا شاخص‌های دیگر برای تایید برگشت قیمت از نقطه D، توصیه می‌شود.

الگوی هارمونیک تری درایو (tree drive)

تعریف الگو

الگوی تری درایو (Three Drive) یک الگوی هارمونیک بازگشتی است که بر اساس سه حرکت پی‌درپی قیمت به یک جهت شکل می‌گیرد. این الگو نشان‌دهنده تغییرات پیوسته در بازار است و به معامله‌گران کمک می‌کند تا نقاط بازگشتی بازار را شناسایی کنند.

مثال نمودار

برای تعیین دقیق نقاط فیبوناچی در این الگو:

Drive 1 باید اصلاح فیبوناچی 61.8٪ تا 78.6٪ نسبت به موج ابتدایی باشد. این اصلاح اولین نقطه برگشت احتمالی است.

Drive 2 باید فیبوناچی 127.2% از موج اصلاح BC را داشته باشد.

Drive 3 همان‌طور که از نام آن پیداست، آخرین موج است و انتظار می‌رود که برگشت قوی قیمت از این نقطه رخ دهد.

سیگنال تایید الگو

سیگنال تایید الگوی تری درایو زمانی رخ می‌دهد که قیمت به نقطه D رسیده و همزمان با آن نشانه‌های بازگشتی مشاهده شود .

نقطه ورود

نقطه ورود به معامله معمولاً در پایان Drive 3 رخ می‌دهد. زمانی که الگو تکمیل می‌شود و قیمت به سطح نهایی خود می‌رسد، انتظار برگشت قیمت وجود دارد. برای ورود به معامله:

• انتظار برای تکمیل الگو: منتظر بمانید تا موج سوم (Drive 3) به سطح فیبوناچی مشخص شده برسد. معمولاً این سطح با استفاده از فیبوناچی 2٪ تا 161.8٪ اندازه‌گیری می‌شود.
• تأیید برگشت قیمت: معامله‌گران می‌توانند از شاخص‌هایی مانند الگوهای شمعی، اندیکاتور RSI یا MACD استفاده کنند تا برگشت قیمت از موج سوم را تأیید کنند. این می‌تواند نشانه‌ای از پایان روند و شروع روند جدید باشد.

نقطه خروج

نقاط خروج در الگوی تری درایو به کمک فیبوناچی و سطوح کلیدی بازار تعیین می‌شوند:

• سطوح اصلاحی فیبوناچی: یکی از نقاط خروج می‌تواند در سطوح اصلاحی فیبوناچی باشد. به عنوان مثال، سطح 2٪ یا 61.8٪ از موج AD یا حتی کل موج XA می‌تواند نقطه خروج باشد.
• سطوح حمایتی و مقاومتی: سطوح کلیدی حمایتی یا مقاومتی در نمودار، می‌توانند نقاط خروجی برای معامله‌گران باشند. این سطوح معمولاً با توجه به تاریخچه قیمتی و نقاط قبلی تعیین می‌شوند.
• بررسی واگرایی در اندیکاتورها: معامله‌گران حرفه‌ای ممکن است با بررسی واگرایی‌ها در اندیکاتورهایی مانند MACD، خروج زودهنگام از معامله را در نظر بگیرند.

اهمیت الگوهای هارمونیک در تحلیل تکنیکال

الگوهای هارمونیک یکی از ابزارهای قدرتمند و پیشرفته در تحلیل تکنیکال هستند که به معامله‌گران کمک می‌کنند تا نقاط برگشت بازار را شناسایی کرده و تصمیمات بهتری برای ورود و خروج از معاملات اتخاذ کنند. این الگوها بر مبنای روابط ریاضی فیبوناچی بنا شده‌اند و به معامله‌گران امکان می‌دهند تا با استفاده از سطوح فیبوناچی، رفتار آینده قیمت را پیش‌بینی کنند.

دقت بالا در شناسایی نقاط برگشت

الگوهای هارمونیک به دلیل استفاده از نسبت‌های فیبوناچی، به معامله‌گران این امکان را می‌دهند تا نقاط برگشت بازار را با دقت بسیار بالا شناسایی کنند. این الگوها زمانی قدرتمند می‌شوند که نسبت‌های فیبوناچی در چندین سطح با یکدیگر هم‌پوشانی داشته باشند و تأییدیه‌های دیگر مانند الگوهای شمعی نیز برگشت قیمت را تأیید کنند.

استفاده از سطوح فیبوناچی

نسبت‌های فیبوناچی در این الگوها (مانند 0.618، 1.27، 1.618) اهمیت ویژه‌ای دارند و تعیین نقاط مهم ورود و خروج را ساده‌تر می‌کنند. برای مثال، در الگوی گارتلی یا خفاش، وقتی که نقاط C یا D به سطوح فیبوناچی خاصی می‌رسند، این نشانه‌ای از احتمال برگشت روند است.

کمک به مدیریت ریسک

الگوهای هارمونیک به معامله‌گران کمک می‌کنند تا نقاط ورودی و خروجی مشخص و دقیقی را شناسایی کنند که این امر منجر به مدیریت بهتر ریسک می‌شود. با داشتن نقاط خروج و حد ضرر مشخص، معامله‌گران می‌توانند با اطمینان بیشتری وارد معاملات شوند و ریسک زیان را کاهش دهند.

قابلیت پیش‌بینی حرکات قیمت

الگوهای هارمونیک می‌توانند به عنوان ابزار پیش‌بینی برای حرکات آینده قیمت مورد استفاده قرار گیرند. معامله‌گران با تشخیص صحیح این الگوها می‌توانند مسیر آینده قیمت را پیش‌بینی کنند و استراتژی‌های معاملاتی خود را بر اساس آن تنظیم کنند. برای مثال، در الگوی پروانه، زمانی که قیمت به نقطه D برسد، احتمال برگشت قیمت بسیار بالا است.

ترکیب با ابزارهای دیگر تحلیل تکنیکال

این الگوها معمولاً به تنهایی استفاده نمی‌شوند و می‌توانند با ابزارهای دیگر مانند اندیکاتورهای تکنیکال (RSI، MACD)، حجم معاملات و الگوهای شمعی ترکیب شوند تا سیگنال‌های قوی‌تری برای تصمیم‌گیری به دست آید.

انعطاف‌پذیری در بازارهای مختلف

یکی از ویژگی‌های کلیدی الگوهای هارمونیک این است که می‌توان از آنها در انواع مختلف بازارها مانند بازار سهام، فارکس، رمزارزها و کالاها استفاده کرد. این الگوها برای معامله‌گران کوتاه‌مدت و بلندمدت هر دو کاربرد دارند و به آنها کمک می‌کنند تا در شرایط مختلف بازار تصمیمات هوشمندانه‌تری بگیرند.

ایجاد نظم در رفتار بازار

با وجود این که بازارها ممکن است به نظر بی‌نظم و تصادفی باشند، الگوهای هارمونیک نشان می‌دهند که حرکات قیمت می‌تواند بر اساس اصول مشخص و الگوهای تکراری شکل بگیرد. این ویژگی به معامله‌گران کمک می‌کند تا به بازار با دیدگاه دقیق‌تر و ساختار یافته‌تری نگاه کنند.

کاربردهای روان‌شناسی معامله‌گری

الگوهای هارمونیک همچنین به روان‌شناسی معامله‌گری مرتبط هستند، زیرا این الگوها به معامله‌گران کمک می‌کنند تا از احساسات خود دور شوند و تصمیمات معاملاتی خود را بر اساس قوانین و نسبت‌های دقیق فیبوناچی بگیرند. این کار منجر به معاملات با منطق بیشتر و کمتر هیجانی می‌شود.

ترکیب الگوهای هارمونیک با اندیکاتورها

ترکیب الگوهای هارمونیک با اندیکاتورها در تحلیل تکنیکال می‌تواند به بهبود دقت سیگنال‌ها و افزایش موفقیت در معاملات کمک کند. به عنوان مثال، در الگوی گارتلی (Gartley)، استفاده از RSI برای شناسایی نقاط اشباع خرید و فروش در نزدیکی نقطه D بسیار کارآمد است. این اندیکاتور کمک می‌کند تا شرایط بازار را از نظر بازگشت احتمالی ارزیابی کنید. همچنین، MACD می‌تواند تغییرات مومنتوم و قدرت روند را در نقاط A و D تایید کند و به معامله‌گر اطمینان دهد که برگشت قیمت در حال وقوع است.

الگوی پروانه

در مورد الگوی پروانه (Butterfly)، استفاده از اندیکاتور حجم برای تأیید تغییرات ناگهانی قیمت در نقطه D بسیار مهم است. این اندیکاتور نشان می‌دهد که آیا حجم معاملات افزایش یافته و بازار آماده برگشت است یا نه. همچنین، Stochastic برای تشخیص نقاط اشباع خرید و فروش در نقاط C و D کمک می‌کند تا سیگنال‌های قوی‌تری دریافت شود.

الگوی خفاش

برای الگوی خفاش (Bat)، اندیکاتور بولینگر باندز (Bollinger Bands) به شناسایی بازگشت قیمت از نقاط انحرافی کمک می‌کند، به‌ویژه در نقطه D. همچنین، CCI (Commodity Channel Index) می‌تواند در شناسایی نواحی بیش‌خرید و بیش‌فروش در نقاط B و D مفید باشد.

الگوی خرچنگ

در الگوی خرچنگ (Crab)، استفاده از Awesome Oscillator می‌تواند به شناسایی تغییرات مومنتوم در نقاط X و D کمک کند. این اندیکاتور نشان‌دهنده تغییرات قوی در جهت قیمت است. ADX (Average Directional Index) نیز می‌تواند قدرت روند در نقاط B و D را تایید کند و به معامله‌گران اطمینان بیشتری در خصوص تصمیم‌گیری بدهد.

الگوی سایفر

برای الگوی سایفر (Cypher)، میانگین‌های متحرک می‌توانند روندهای اصلی را نشان دهند و تایید کنند که قیمت در نقطه D  آماده بازگشت است. همچنین، ATR (Average True Range) برای شناسایی نوسانات بازار در نزدیکی نقاط B و C مناسب است.

الگوی تری درایو

در الگوی تری درایو (Three Drives)، استفاده از اندیکاتور Parabolic SAR می‌تواند به تعیین دقیق نقاط ورود و خروج در هر درایو کمک کند و تغییر روند را تایید کند. علاوه بر این، RSI می‌تواند برگشت روند را در نقاط نهایی هر درایو، به‌ویژه در نقطه D، تأیید کند و به معامله‌گران در شناسایی زمان مناسب ورود و خروج از بازار کمک کند.

اشتباهات رایج در معاملات با الگوهای هارمونیک

در ادامه، به بررسی رایج‌ترین اشتباهاتی که در معامله با الگوهای هارمونیک بوجود می‌آید توضیح می‌دهیم.

توجه به تحلیل فاندامنتال

یکی از اشتباهات رایج در معاملات با الگوهای هارمونیک، عدم توجه به تحلیل فاندامنتال است. بسیاری از معامله‌گران به‌طور کامل بر الگوهای تکنیکال تکیه می‌کنند و اخبار و شرایط فاندامنتال را نادیده می‌گیرند. اما نیروهای کلان اقتصادی و اخبار مهم می‌توانند اثرگذاری الگوهای هارمونیک را تغییر دهند. پس لازم است قبل از شناسایی الگو، شرایط فاندامنتال بازار را نیز بررسی کنید.

شناسایی نادرست الگو

معمولاً، شناسایی نادرست الگو یکی دیگر از اشتباهات رایج است. معامله‌گران ممکن است به اشتباه الگوهایی را ببینند که با شرایط بازار همخوانی ندارند یا نسبت‌های فیبوناچی را به درستی تطبیق ندهند. این خطا منجر به سیگنال‌های اشتباه و معاملات ناموفق می‌شود. برای رفع این مشکل، استفاده از ابزارهای معتبر و مطالعه دقیق ضروری است.

عدم مدیریت ریسک مناسب

بسیاری از معامله‌گران بدون تعیین حد ضرر یا حد سود وارد معاملات می‌شوند، که منجر به از دست دادن سرمایه می‌شود. مدیریت ریسک مناسب به تعیین دقیق حد ضرر و سود بر اساس سطوح فیبوناچی یا نقاط حمایت و مقاومت بستگی دارد. عدم رعایت این اصول می‌تواند معاملات را پرخطر کند.

معامله بیش از حد

یکی دیگر از اشتباهات رایج، ورود بیش از حد سریع به معاملات پس از مشاهده یک الگوی هارمونیک است. این تصمیم‌های شتاب‌زده معمولاً بدون بررسی کامل سایر عوامل تکنیکال گرفته می‌شوند. بهتر است قبل از هر تصمیم، اندیکاتورها و شاخص‌های تکنیکال دیگر نیز بررسی شوند تا صحت الگو تأیید شود.

مطالعه این مطلب پیشنهاد می شود: الگوی قدرتمند در تحلیل تکنیکال + بررسی 6 الگوی کاربردی

جمع بندی

الگوهای هارمونیک ابزارهای قدرتمندی در تحلیل تکنیکال هستند که به معامله‌گران این امکان را می‌دهند تا نقاط بازگشت قیمت را با دقت بالا شناسایی کنند. با استفاده از نسبت‌های فیبوناچی، الگوهای هارمونیک به پیش‌بینی حرکات آتی بازار و تنظیم نقاط ورود و خروج دقیق کمک می‌کنند. اما برای موفقیت در معاملات با این الگوها، معامله‌گران باید از اشتباهات رایج مانند شناسایی نادرست الگوها، نادیده گرفتن تحلیل فاندامنتال و عدم مدیریت ریسک خودداری کنند. استفاده از اندیکاتورهای تکمیلی و توجه به شرایط کلان اقتصادی از دیگر عواملی است که به تقویت تحلیل‌ها و تصمیمات معاملاتی کمک می‌کند.

سوالات متداول درباره الگوهای هارمونیک

ویژگی‌های مشترک الگوهای هارمونیک

الگوهای هارمونیک از الگوهای فیبوناچی برای شناسایی نقاط بازگشت بازار استفاده می‌کنند. این الگوها به‌طور کامل بر اساس نسبت‌های فیبوناچی طراحی شده‌اند و معمولاً نقاط ورود، خروج، و حد ضرر را با استفاده از این نسبت‌ها تعیین می‌کنند. الگوهای هارمونیک به طور دقیق می‌توانند نقاط بازگشتی قیمت را در بازار شناسایی کرده و به معامله‌گران فرصت ورود به معاملات با احتمال موفقیت بالا را بدهند.

انواع الگوهای هارمونیک

الگوی گارتلی (Gartley)، الگوی خفاش (Bat)، الگوی پروانه (Butterfly)، الگوی خرچنگ (Crab)، الگوی سایفر (Cypher)، الگوی تری درایو (Three Drive). برای مشاهده توضیحات بیشتر به متن مقاله مراجعه کنید.

الگوی کوسه (Shark)رایج ترین الگوی هارمونیک با درصد موفقیت بالا کدام است؟

الگوی گارتلی (Gartley) یکی از رایج‌ترین و پراستفاده‌ترین الگوهای هارمونیک است که به دلیل سادگی در شناسایی و درصد موفقیت بالا، مورد توجه بسیاری از معامله‌گران قرار دارد. این الگو معمولاً در بازارهای پرنوسان به‌خوبی عمل می‌کند و نقاط بازگشت را به‌درستی شناسایی می‌کند