در دنیای پرنوسان بازارهای مالی، حفظ ارزش سرمایه و کاهش ریسک همواره از دغدغه‌های اصلی سرمایه‌گذاران بوده است. اینجاست که مفهوم استراتژی هجینگ (Hedging) یا پوشش ریسک اهمیت پیدا می‌کند. هجینگ یا هج کردن به مجموعه‌ای از استراتژی‌ها می‌گویند که هدفشان کاهش تأثیر نوسانات قیمت بر سرمایه‌گذاری‌ها است. این تکنیک در بازارهایی مانند سهام، کالاها، ارزهای دیجیتال و فارکس کاربرد فراوانی دارد و به افراد کمک می‌کند تا با آرامش بیشتری تصمیم بگیرند. در این مقاله، به بررسی مفهوم هجینگ، انواع استراتژی‌های رایج، و اهمیت آن در حفظ ثبات مالی و مدیریت ریسک می‌پردازیم.
هجینگ چیست؟ تعریف و اهمیت آن در بازارهای مالی
هجینگ (Hedging) به معنای به‌کارگیری استراتژی‌هایی برای کاهش یا محدود کردن ریسک ناشی از نوسانات قیمت دارایی پایه و سرمایه‌گذاری‌ها است. این تکنیک برای حفظ ارزش سرمایه و افزایش اطمینان مالی در بازارهای پرنوسان، مانند بازار سهام، کالاها، ارزهای دیجیتال و فارکس، استفاده می‌شود.
تصور کنید کشاورزی نگران کاهش قیمت محصولاتش در آینده است. او می‌تواند با استفاده از معاملات آتی، قیمت فروش محصول خود را تثبیت کند. یعنی قراردادی ببندد و طی زمان مشخصی محصول خود را با قیمت امروز به کارخانه بفروشد. به این ترتیب، حتی اگر قیمت‌ها کاهش یابند، سود معاملات آتی زیان کاهش قیمت را جبران می‌کند. این مثال ساده نشان می‌دهد که هجینگ چگونه می‌تواند ریسک‌های مالی را خنثی کند و باعث ثبات بیشتر شود.
اهمیت استراتژی هجینگ در بازارهای مالی
- کاهش ریسک سرمایه‌گذاری: هجینگ با کنترل نوسانات قیمتی، فشار ناشی از تغییرات بازار را کاهش می‌دهد.
- ایجاد ثبات مالی: این استراتژی به سرمایه‌گذاران و شرکت‌ها کمک می‌کند درآمد یا سود پیش‌بینی‌پذیرتری داشته باشند.
- بهبود تصمیم‌گیری: به دلیل اطمینان خاطر و ثبات، سرمایه‌گذاران می‌توانند با تمرکز بیشتری دارایی‌های خود را مدیریت کنند.
به طور کلی، در دنیای مالی، هیچ‌چیز قابل پیش‌بینی نیست. هجینگ به شما این امکان را می‌دهد که اثر تغییرات ناگهانی بازار را کاهش دهید و ارزش دارایی‌هایتان را حفظ کنید. البته موفقیت در این استراتژی به تحلیل تکنیکال و فاندامنتال دقیق و انتخاب ابزارهای مناسب نیاز دارد.
مطالعه این مطلب پیشنهاد می‌شود: تحلیل تکنیکال چیست؟
تفاوت هجینگ فعال و غیرفعال؛ کدامیک برای شما مناسب است؟
هجینگ که ابزاری برای کاهش ریسک است، به دو نوع فعال و غیرفعال تقسیم می‌شود. هر یک از این رویکردها بسته به اهداف مالی، میزان ریسک‌پذیری و شرایط بازار برای افراد یا سازمان‌های مختلفی مورد استفاده قرار می‌گیرد. در ادامه، به بررسی تفاوت‌های این دو روش می‌پردازیم و به شما کمک می‌کنیم انتخاب هوشمندانه‌تری داشته باشید.
هجینگ فعال چیست؟
استراتژی هجینگ فعال (Active Hedging) به معنای نظارت مداوم بر بازارها و تنظیم استراتژی‌های هجینگ بر اساس تغییرات قیمت، اخبار اقتصادی و سایر عوامل موثر است. در این روش، سرمایه‌گذاران یا مدیران پرتفو به‌طور مستمر موقعیت‌های خود را بررسی و بهینه‌سازی می‌کنند.
ویژگی‌های هجینگ فعال
- انعطاف‌پذیری بالا: با تغییر شرایط بازار، موقعیت‌ها به‌روزرسانی می‌شوند.
- نیاز به دانش و تجربه: برای مدیریت مؤثر، به تحلیل بازار و شناخت ابزارهای مالی نیاز دارید.
- هزینه‌های بیشتر: به دلیل معاملات مکرر، این روش هزینه بیشتری دارد.
به طور کلی، اگر شما یک سرمایه‌گذار حرفه‌ای هستید و زمان کافی برای تحلیل مداوم بازار را دارید، هجینگ فعال می‌تواند انتخاب مناسبی برایتان باشد.
هجینگ غیرفعال چیست؟
هجینگ غیرفعال (Passive Hedging) شامل استفاده از استراتژی‌های ساده و از پیش تعیین‌شده برای کاهش ریسک است. در این روش، پس از پیاده‌سازی استراتژی، تغییرات کمی انجام می‌شود.
ویژگی‌های هجینگ غیرفعال
- کم‌هزینه‌تر: معاملات کمتر و استفاده از ابزارهای ساده باعث کاهش هزینه‌ها می‌شود.
- استراتژی ثابت: به جای تغییرات مداوم، بر برنامه‌ریزی اولیه تمرکز دارد.
- زمان و انرژی کمتر: در این روش، نیازی به نظارت روزانه بر بازارها ندارید.
بنابراین، استراتژی هجینگ غیرفعال برای سرمایه‌گذاران مبتدی یا افرادی که تمایل دارند با کمترین تلاش و هزینه، ریسک خود را مدیریت کنند، گزینه بهتری است.
آشنایی با روش‌های رایج هجینگ در بازارهای مالی و سرمایه‌گذاری
در این بخش، به بررسی استراتژی‌های رایج هجینگ در بازارهای مالی می‌پردازیم.
هجینگ کامل (Full Hedging)
هجینگ کامل به معنای پوشش تمام ریسک‌های مرتبط با دارایی پایه است. در این روش، سرمایه‌گذار تمام ارزش دارایی خود را در برابر نوسانات محافظت می‌کند. به عنوان مثال، اگر شما 100 واحد از یک کالای خاص دارید، با معاملات آتی معادل 100 واحد آن را پوشش می‌دهید تا از کاهش قیمت جلوگیری کنید.
- این استراتژی برای سرمایه‌گذارانیکه تحمل ریسک کمی دارند، مناسب است.
- هجینگ کامل از کاهش شدید ارزش دارایی جلوگیری می‌کند.
هجینگ جزئی (Partial Hedging)
در این روش، تنها بخشی از ریسک دارایی پوشش داده می‌شود. این استراتژی به سرمایه‌گذاران اجازه می‌دهد تا در صورت افزایش ارزش دارایی، همچنان سود ببرند. به عنوان مثال، اگر پرتفوی شما شامل 100 واحد سهام است، می‌توانید تنها 50 واحد را پوشش دهید و باقی را برای استفاده از افزایش قیمت نگه دارید.
- این استراتژی انعطاف‌پذیری بیشتری دارد.
- هجینگ جزئی برای سرمایه‌گذارانی مناسب است که تحمل ریسک متوسطی دارند.
هجینگ متقاطع (Cross Hedging)
در این استراتژی هجینگ، از یک ابزار مالی برای پوشش ریسک دارایی‌ای استفاده می‌شود که مستقیماً با آن ارتباط ندارد، اما همبستگی قوی دارند. به عنوان مثال، اگر در بازار سهام نفتی فعالیت دارید اما ابزار مشتقه مرتبط با نفت موجود نیست، می‌توانید از معاملات آتی بنزین استفاده کنید.
- این استراتژی برای زمانی است که ابزار مشتقه مستقیم برای دارایی موجود نیست.
- هجینگ متقاطع ریسک بیشتر در مقایسه با هجینگ مستقیم دارد.
مزایا و معایب استراتژی‌های هجینگ برای سرمایه‌گذاران
یکی از اهداف اصلی سرمایه‌گذاری، محافظت از دارایی پایه در برابر زیان‌های پیش‌بینی‌نشده است. استراتژی‌های هجینگ ابزاری برای دستیابی به این هدف فراهم می‌کنند که در بازارهای پرریسک اهمیت زیادی دارد. در این بخش به مزایا و معایب این استراتژی‌ها می‌پردازیم.
مزایای استراتژی هجینگ
- کاهش ریسک: استراتژی‌های هجینگ به سرمایه‌گذاران امکان می‌دهند تا از زیان‌های ناشی از نوسانات بازار محافظت کنند. ابزارهای مشتقه معاملات آتی یا اختیار معامله می‌توانند به سرمایه‌گذاران کمک کند تا از تغییرات نامطلوب در قیمت دارایی‌های پایه خود جلوگیری کنند.
- ثبات در برنامه‌ریزی مالی: هجینگ می‌تواند پیش‌بینی‌پذیری درآمدها را افزایش دهد. برای مثال، شرکت‌ها می‌توانند با هج کردن ریسک نرخ ارز یا مواد اولیه، اطمینان بیشتری در مورد هزینه‌ها و درآمدهای آینده خود داشته باشند، که به تصمیم‌گیری‌های استراتژیک کمک می‌کند.
- مدیریت ریسک سیستماتیک: این استراتژی برای کاهش ریسک‌های غیرقابل کنترل (مانند تغییرات نرخ بهره یا ارز) بسیار مفید است. به این ترتیب، سرمایه‌گذاران می‌توانند بر روی مدیریت ریسک‌های خاص خود تمرکز کنند.
مطالعه این مطلب پیشنهاد می‌شود: مدیریت ریسک در فارکس
معایب استراتژی هجینگ
هرچند استراتژی هجینگ ابزار قدرتمندی برای مدیریت ریسک است، اما اجرای آن می‌تواند با موانع و هزینه‌هایی همراه باشد. آگاهی از این معایب به شما کمک می‌کند تا تصمیمات آگاهانه‌تری بگیرید.
- هزینه‌های بالا: هجینگ به استفاده از ابزارهای مالی مانند مشتقات نیاز دارد که شامل هزینه‌هایی نظیر کارمزد معاملات، نگهداری موقعیت‌ها، و کاهش بازده می‌شود. به طور کلی، ممکن است این هزینه‌ها برای شرکت‌های کوچک یا سرمایه‌گذاران کوچک به‌صرفه نباشد.
- پیچیدگی: استراتژی‌های هجینگ به دانش تخصصی نیاز دارند. عدم آگاهی کافی می‌تواند منجر به اشتباهاتی شود که به جای کاهش ریسک، ضرر بیشتری را به همراه داشته باشد.
- ریسک‌های مرتبط با ابزارهای مشتقه: ابزارهای مورد استفاده در هجینگ مانند قراردادهای اختیار معامله یا آتی می‌توانند خودشان ریسک‌های جدیدی ایجاد کنند، مانند ریسک نقدشوندگی یا تغییرات پیش‌بینی‌نشده در شرایط بازار.
هجینگ در ارز دیجیتال: چگونه ریسک کریپتوکارنسی را کاهش دهیم؟
هج کردن (Hedging) که یکی از استراتژی‌های مهم برای کاهش ریسک در بازارهای مالی است، در ارز دیجیتال نیز کاربرد دارد. این استراتژی به معنای باز کردن موقعیت‌های مالی است که ریسک معاملات دیگر را جبران کند. در ادامه، روش‌های اصلی هجینگ در کریپتوکارنسی و نکات مهم آن را بررسی می‌کنیم.
معاملات آتی (Futures Contracts)
معاملات آتی یکی از ابزارهای مشتقه هستند که به شما اجازه می‌دهند یک ارز دیجیتال را با قیمتی مشخص در آینده بخرید یا بفروشید. برای مثال، فرض کنید یک بیت‌کوین دارید و نگران کاهش قیمت آن هستید. شما می‌توانید یک قرارداد آتی فروش باز کنید، که در صورت کاهش قیمت بیت‌کوین، این قرارداد به شما سود می‌دهد و ضرر کاهش قیمت بیت‌کوین اصلی را جبران می‌کند. این روش به سرمایه‌گذاران کمک می‌کند تا با قفل کردن قیمت، از نوسانات زیاد بازار در امان بمانند.
قرارداد اختیار (Options)
قرارداد اختیار یک توافق است که به شما حق می‌دهد، اما اجبار نمی‌کند که در آینده یک دارایی را با قیمت مشخص بخرید یا بفروشید. اگر فکر می‌کنید قیمت بیت‌کوین کاهش می‌یابد، می‌توانید با خرید یک قرارداد اختیار فروش از این کاهش قیمت سود ببرید یا ضرر خود را محدود کنید.
استیبل‌کوین‌ها (Stablecoins)
استیبل‌کوین‌ها مثل دلار دیجیتال عمل می‌کنند. مثلاً اگر نگران افت قیمت اتریوم هستید، می‌توانید آن را به یک استیبل‌کوین مثل USDT تبدیل کنید. در این صورت، ارزش دارایی پایه شما به جای اینکه کاهش یابد، در همان حد باقی می‌ماند. این روش برای کسانی که نمی‌خواهند دارایی خود را به پول نقد تبدیل کنند و در بازار کریپتو باقی می‌مانند، بسیار مفید است.
پلتفرم‌های مالی غیرمتمرکز (DeFi)
پلتفرم‌های دیفای ابزارهای پیشرفته‌ای ارائه می‌دهند که می‌توانید از آنها برای استراتژی هجینگ استفاده کنید. مثلاً برخی از این پلتفرم‌ها به شما اجازه می‌دهند که ارز دیجیتال قرض بگیرید یا آن را با استفاده از اهرم یا لوریج معامله کنید. این کار می‌تواند برای کاهش ریسک مفید باشد، اما خطرات بیشتری نسبت به روش‌های دیگر دارد. مثلاً اگر قیمت به طور غیرمنتظره‌ای تغییر کند، ممکن است دارایی شما از بین برود. بنابراین، این روش بیشتر برای کسانی مناسب است که تجربه کافی در این حوزه دارند.
مطالعه این مطلب پیشنهاد می‌شود: لوریج چیست؟
هجینگ در ارز دیجیتال راهی برای محافظت از سرمایه در برابر نوسانات بازار است. با استفاده از این روش‌ها، شما می‌توانید بدون ترک بازار، ارزش دارایی‌های خود را حفظ کنید. هرچند، برای موفقیت در این زمینه باید ابزارها را به خوبی بشناسید و هزینه‌های آنها را بررسی کنید.
برترین ابزارهای مالی برای استراتژی هجینگ موثر
ابزارهای هج کردن یا هجینگ بسیار متنوع‌اند و انتخاب ابزار مناسب بستگی به نوع دارایی، میزان ریسک‌پذیری و اهداف سرمایه‌گذاری شما دارد.
قراردادهای فوروارد (Forward Contracts)
قراردادهای فوروارد مشابه معاملات آتی هستند، اما برخلاف آنها در بورس معامله نمی‌شوند و انعطاف بیشتری دارند. این قراردادها معمولاً بین دو طرف به‌صورت خصوصی تنظیم می‌شوند و شرایط آنها قابل تغییر است. به عنوان مثال، اگر شما به یک واردکننده هستید که در آینده به دلار نیاز دارید، می‌توانید با استفاده از قرارداد فوروارد، نرخ ارز را برای خرید دلار در آینده قفل کنید.
صندوق‌های پوشش ریسک (Hedge Funds)
صندوق‌های پوشش ریسک برای مدیریت سرمایه‌گذاری‌های پیچیده و کاهش ریسک طراحی شده‌اند. این صندوق‌ها از ابزارهای متنوعی مانند فروش استقراضی (Short Selling)، مشتقات و ارزهای مختلف استفاده می‌کنند. جالب است بدانید این صندوق‌ها معمولاً نیاز به سرمایه اولیه بالا دارند و برای سرمایه‌گذاران کوچک مناسب نیستند.
مطالعه این مطلب پیشنهاد می‌شود: روش‌های مدیریت سرمایه
فروش استقراضی (Short Selling)
در فروش استقراضی، سرمایه‌گذار یک دارایی را قرض می‌گیرد و آن را می‌فروشد، به این امید که قیمت آن کاهش یابد و بتواند دارایی را با قیمت پایین‌تری بازخرید کند.
استفاده از دارایی‌های غیر همبسته (Uncorrelated Assets)
تنوع‌بخشی به پرتفوی با استفاده از دارایی‌هایی که همبستگی کمتری با بازار اصلی دارند، یکی از روش‌های مؤثر برای پیاده‌سازی استراتژی هجینگ است.
بیمه ریسک (Risk Insurance)
بیمه‌های خاصی برای پوشش ریسک مالی وجود دارند که معمولاً توسط شرکت‌های بزرگ یا نهادهای مالی ارائه می‌شوند. این بیمه‌ها هزینه‌هایی را در برابر وقوع رویدادهای خاصی مانند سقوط بازار یا نوسانات شدید پوشش می‌دهند.
استفاده از الگوریتم‌های معاملاتی (Algorithmic Trading)
الگوریتم‌های معاملاتی ابزارهای پیشرفته‌ای هستند که با استفاده از داده‌های تاریخی و هوش مصنوعی، معاملات را به‌صورت خودکار و با هدف کاهش ریسک انجام می‌دهند.
سپرده‌گذاری در پلتفرم‌های وام‌دهی (Lending Platforms)
در دنیای ارزهای دیجیتال، شما می‌توانید دارایی‌های خود را در پلتفرم‌های وام‌دهی سپرده‌گذاری کنید. این روش علاوه بر محافظت از دارایی‌ها، سود سالانه نیز ایجاد می‌کند.
نقش هجینگ در مدیریت پرتفوی سرمایه‌گذاری
بازارهای مالی به‌طور مداوم تحت تأثیر عوامل مختلفی مانند نوسانات اقتصادی، تغییرات سیاست‌های کلان، و وقایع غیرمنتظره قرار می‌گیرند. در ادامه، به بررسی نقش هجینگ در مدیریت پرتفوی می‌پرداریم.
کاهش تأثیر نوسانات بازار
هجینگ یا همان هج کردن به سرمایه‌گذاران اجازه می‌دهد که از نوسانات غیرقابل‌پیش‌بینی بازار در امان بمانند. با استفاده از ابزارهای مشتقه مانند معاملات آتی و اختیار معامله، می‌توان قیمت دارایی‌ها را برای آینده قفل کرد و از زیان‌های ناشی از تغییرات ناگهانی قیمت جلوگیری کرد.
حفظ ارزش دارایی‌ها
در شرایطی که بازارها تحت تأثیر شوک‌های اقتصادی قرار می‌گیرند، هجینگ می‌تواند به حفظ ارزش دارایی‌ها کمک کند. برای مثال، تبدیل دارایی‌های پرریسک به استیبل‌کوین‌ها در بازار ارزهای دیجیتال، روشی ساده برای تثبیت ارزش سرمایه به شمار می‌آید.
ایجاد تعادل در پرتفوی
هجینگ می‌تواند به سرمایه‌گذاران کمک کند تا تعادل بهتری بین دارایی‌های مختلف ایجاد کنند. با تنوع‌بخشی به پرتفوی و استفاده از دارایی‌های غیرهمبسته مانند طلا یا اوراق قرضه، ریسک کلی کاهش می‌یابد و بازدهی پایدارتر می‌شود.
محافظت در برابر خطرات خاص
در مواقعی که یک دارایی خاص در معرض ریسک بالایی قرار دارد، هجینگ امکان مدیریت ریسک را فراهم می‌کند. به‌عنوان مثال، سرمایه‌گذاران می‌توانند با استفاده از اختیار فروش (Put Options)، از زیان‌های احتمالی در شرایط نزولی بازار جلوگیری کنند.
بهبود پیش‌بینی‌پذیری بازدهی
یکی دیگر از نقش‌های مهم استراتژی هجینگ، کاهش عدم اطمینان در بازدهی سرمایه‌گذاری است. سرمایه‌گذاران می‌توانند با محافظت از پرتفوی در برابر تغییرات شدید بازار، بازدهی خود را با دقت بیشتری پیش‌بینی کنند و برنامه‌ریزی بهتری داشته باشند.
کاهش استرس و اضطراب سرمایه‌گذاری
هجینگ به سرمایه‌گذاران این امکان را می‌دهد که با اطمینان بیشتری سرمایه‌گذاری کنند. دانستن اینکه دارایی‌ها در برابر ریسک‌های بزرگ محافظت شده‌اند، به کاهش اضطراب و افزایش اعتماد به تصمیمات مالی کمک می‌کند.
امکان استفاده از فرصت‌های جدید
با کاهش ریسک‌های موجود، سرمایه‌گذاران می‌توانند به جای نگرانی درباره نوسانات بازار، بر شناسایی فرصت‌های جدید سرمایه‌گذاری تمرکز کنند. هجینگ به آنها این امکان را می‌دهد که از تغییرات مثبت بازار نیز استفاده کنند. توجه داشته باشید که برای کسب فرصت‌های جدید باید با استراتژی‌های معاملاتی پرطرفدار فارکس بازار آشنا باشید.
چگونه با هجینگ، سودآوری خود را بهبود دهیم؟
همانطور که پیش از این گفتیم استراتژی هجینگ یا پوشش ریسک، روشی کارآمد برای مدیریت ریسک و در عین حال افزایش سودآوری در سرمایه‌گذاری است. برخلاف تصور بسیاری، هجینگ تنها برای جلوگیری از زیان نیست، بلکه می‌تواند فرصت‌هایی برای بهبود بازدهی نیز فراهم کند. در ادامه، مراحل کلیدی برای استفاده از هجینگ به‌منظور افزایش سودآوری توضیح داده شده است.
شناسایی ریسک‌ها در پرتفوی
پیش از هر چیز، لازم است عوامل خطرساز را شناسایی کنید. این عوامل ممکن است شامل نوسانات قیمت دارایی پایه، تغییرات نرخ بهره، یا بی‌ثباتی بازارهای مالی باشند.
انتخاب ابزار مناسب برای هجینگ
ابزارهای مالی متعددی برای هج کردن وجود دارند که هر یک برای شرایط خاصی مناسب هستند. شما باید بین ابزارهایی که پیش‌تر آنها را معرفی کردیم، بهترین گزینه را انتخاب کنید.
تعیین استراتژی مناسب هجینگ
هجینگ به استراتژی دقیق نیاز دارد. هدف شما ممکن است کاهش کامل ریسک یا تنها پوشش بخشی از آن باشد.
محاسبه هزینه‌های هجینگ
هجینگ همیشه با هزینه‌هایی همراه است (مانند هزینه قراردادهای مشتقه یا کاهش پتانسیل بازدهی). بنابراین، قبل از اجرا، هزینه‌ها را محاسبه کرده و با مزایای احتمالی مقایسه کنید.
اجرا و نظارت بر استراتژی
پس از انتخاب ابزار و استراتژی، باید برنامه هجینگ را اجرا کرده و به‌طور مداوم آن را بررسی کنید. توجه داشته باشید که بازارها دائماً تغییر می‌کنند و ممکن است نیاز باشد استراتژی خود را اصلاح کنید.
سخن آخر
هجینگ یا هج کردن به‌عنوان یکی از استراتژی‌های مهم مدیریت ریسک، به سرمایه‌گذاران و شرکت‌ها این امکان را می‌دهد که در بازارهای مالی پرتلاطم با اطمینان بیشتری عمل کنند. انتخاب روش مناسب، مانند هجینگ فعال یا غیرفعال، به اهداف مالی و میزان تجربه شما بستگی دارد. با درک صحیح از ابزارهای مالی، مانند معاملات آتی، قرارداد اختیار و استیبل‌کوین‌ها، می‌توانید ریسک سرمایه‌گذاری‌های خود را کاهش داده و به ثبات مالی برسید. اگر به دنبال کاهش ریسک و مدیریت بهتر دارایی‌هایتان هستید، استفاده از استراتژی هجینگ یک گام هوشمندانه است که می‌تواند شما را در مسیر موفقیت مالی همراهی کند.
سوالات متداول
استراتژی هجینگ چیست؟
استراتژی‌های هجینگ روش‌هایی هستند که برای کاهش ریسک ناشی از نوسانات بازار استفاده می‌شوند. این استراتژی‌ها شامل استفاده از ابزارهای مشتقه مانند معاملات آتی برای حفاظت از سرمایه‌گذاری‌ها در برابر زیان احتمالی هستند.
ابزارهای هجینگ چیست؟
ابزارهای هجینگ شامل دارایی‌ها و قراردادهایی مانند معاملات آتی، اختیار معامله، و استیبل‌کوین‌ها است که برای کاهش یا جبران زیان‌های احتمالی ناشی از نوسانات قیمت استفاده می‌شوند.
تکنیک‌های هجینگ شامل چه مواردی است؟
تکنیک‌های هجینگ شامل استفاده از روش‌هایی مانند پوشش ریسک با دارایی‌های همبسته، تنوع‌بخشی، قراردادهای آتی، و معاملات اختیاری است که برای کاهش تأثیر نوسانات قیمت بر سرمایه‌گذاری‌ها به کار می‌روند.
هزینه‌های هجینگ چقدر است؟
هزینه‌های هجینگ شامل کارمزد معاملات، اسپردهای قیمتی، و هزینه‌های نگهداری موقعیت‌ها است که برای اجرای استراتژی‌های هجینگ پرداخت می‌شود. این هزینه‌ها باید با میزان ریسک کاهش‌یافته مقایسه شوند تا توجیه‌پذیر باشند.