درک نحوه تجارت ارزهای خارجی نیازمند به دانش دقیق در مورد اقتصاد و موقعیت سیاسی کشورها، اقتصاد کلان جهانی و تأثیر نوسانات بر بازارهای خاص است. اما حقیقت این است که معمولاً اقتصاد یا امور مالی جهانی نیست که معامله‌گران فارکس را برای اولین بار به چالش می‌کشد. در عوض، فقدان دانش اولیه در مورد نحوه استفاده از بهترین لوریج اغلب در ریشه ضررهای معاملاتی است.
داده های افشا شده توسط بزرگترین کارگزاری های ارز خارجی به عنوان بخشی از قانون اصلاحات و حمایت از مصرف کننده وال استریت داد-فرانک نمایش می دهد که اکثر مشتریان خرده فروشی فارکس پول خود را از دست می دهند. استفاده نادرست از اهرم اغلب به عنوان دلیل این ضررها در نظر گرفته می شود.
این مقاله خطرات لوریج بالا در بازار فارکس را توضیح می‌دهد، راه‌هایی را برای جبران سطوح اهرمی پرخطر تشریح می‌کند، و به خوانندگان درباره راه‌هایی آموزش می‌دهد که سطح مناسبی از قرار گرفتن در معرض را برای راحتی خود انتخاب کنند.
خطرات لوریج بالا
لوریج فرآیندی است که در آن سرمایه گذار برای سرمایه گذاری یا خرید چیزی پول قرض می کند. در معاملات فارکس، سرمایه معمولاً از یک کارگزار به دست می آید. در حالی که معامله گران فارکس می توانند مقادیر قابل توجهی از سرمایه را بر اساس نیازهای مارجین اولیه وام بگیرند، می توانند حتی بیشتر از معاملات موفق به دست آورند.
در گذشته، بسیاری از کارگزاران این توانایی را داشتند که نسبت‌های لوریج قابل توجهی تا 400:1 ارائه کنند. این بدان معناست که تنها با یک سپرده 250 دلاری، یک معامله گر می تواند تقریباً 100000 دلار ارز را در بازارهای جهانی فارکس کنترل کند. با این حال، مقررات مالی در سال 2010، نسبت لوریج را که کارگزاران می‌توانستند به معامله‌گران مستقر در ایالات متحده ارائه دهند، به 50:1 (هنوز مقدار نسبتاً زیادی) محدود کرد.
این به آن معنا است که با همان سپرده 250 دلاری، معامله گران می توانند 12500 دلار ارز را کنترل کنند.
بنابراین آیا یک معامله گر ارز جدید باید سطح پایینی از لوریج مالی مانند 5:1 را انتخاب کند یا تاس پرتاب کند و نسبت را تا 50:1 افزایش دهد؟ قبل از پاسخ دادن، اهمیت دارد که نگاهی به نمونه هایی بیندازید که میزان پولی را که می توان با سطوح مختلف لوریج به دست آورد یا از دست داد، نشان داد.
مثال استفاده از حداکثر لوریج
تصور کنید معامله گر A یک حساب با 10000 دلار پول نقد دارد. آنها تصمیم می گیرند از اهرم 50:1 استفاده کنند، به این معنی که می توانند تا 500000 دلار معامله کنند. در دنیای فارکس، این نشان دهنده پنج لات استاندارد است. سه اندازه تجارت اساسی در فارکس وجود دارد: یک لات استاندارد (100000 واحد ارز مظنه)، یک لات کوچک (10000 واحد ارز پایه) و یک لات خرد (1000 واحد ارز مظنه). حرکات بر حسب پیپ اندازه گیری می شوند. هر حرکت تک پیپ در لات استاندارد 10 واحد تغییر است.
با فرض اینکه معامله گر پنج لات استاندارد را با دلار آمریکا به عنوان ارز مظنه خریداری کرده باشد، پس هر حرکت تک پیپ 50 دلار هزینه خواهد داشت. اگر معامله با سرمایه‌گذار 50 پیپ پیش برود، سرمایه‌گذار 50 پیپ در 50 دلار = 2500 دلار از دست می‌دهد. این 25 درصد از کل حساب معاملاتی 10000 دلاری است.
مثال استفاده از لوریج کمتر
بیایید به معامله‌گر B نگاه کنیم. به جای اینکه لوریج 50:1 را به حداکثر برساند، لوریج محافظه‌کارانه 5:1 را انتخاب می‌کند. اگر معامله گر B یک حساب با 10000 دلار پول نقد داشته باشد، می تواند 50000 دلار ارز معامله کند. هر مینی لات 10000 دلار هزینه دارد. در یک لات کوچک، هر پیپ یک دلار تغییر است. از آنجایی که معامله گر B دارای 5 مینی لات است، هر پیپ 5 دلار تغییر می کند.
اگر سرمایه‌گذاری به همان میزان، 50 پیپ کاهش یابد، معامله‌گر 50 پیپ در 5 دلار = 250 دلار از دست می‌دهد. این فقط 2.5٪ از کل موقعیت است.
نحوه انتخاب بهترین لوریج
قوانین به طور گسترده پذیرفته شده ای وجود دارد که سرمایه گذاران باید قبل از انتخاب سطح لوریج بررسی کنند. ساده ترین سه قانون پیدا کردن بهترین لوریج به شرح زیر است:
· سطوح پایین لوریج را حفظ کنید.
· برای کاهش نزولی و محافظت از سرمایه از توقف های انتهایی استفاده کنید.
· سرمایه را به 1٪ تا 2٪ از کل سرمایه تجاری در هر موقعیتی که گرفته شده محدود کنید.
معامله گران فارکس باید سطح بهترین لوریج را انتخاب کنند که آنها را راحت تر می کند. اگر محافظه‌کار هستید و دوست ندارید ریسک‌های زیادی کنید، یا اگر هنوز یاد می‌گیرید چگونه با ارزها معامله کنید، سطح پایین‌تری از لوریج مالی مانند 5:1 یا 10:1 ممکن است مناسب‌تر باشد.
توقف های انتهایی یا محدود راهی قابل اعتماد برای کاهش زیان سرمایه گذاران در زمانی که معامله در جهت اشتباه پیش می رود، ارائه می دهد. با استفاده از توقف های حد، سرمایه گذاران می توانند اطمینان حاصل کنند که می توانند به یادگیری نحوه تجارت ارز ادامه دهند اما در صورت شکست معامله، ضررهای احتمالی را محدود کنند. این توقف ها همچنین مهم هستند زیرا به کاهش احساسات تجارت کمک می کنند و به افراد این امکان را می دهند که بدون احساس خود را از میز معاملات خود دور کنند.
انتخاب بهترین لوریج به تجربه، تحمل ریسک و راحتی معامله گر در هنگام فعالیت در بازارهای ارز جهانی بستگی دارد. معامله گران جدید باید خود را با اصطلاحات آشنا کنند و هنگام یادگیری نحوه تجارت و ایجاد تجربه محافظه کارانه عمل کنند. استفاده از توقف های انتهایی، کوچک نگه داشتن موقعیت ها و محدود کردن میزان سرمایه برای هر موقعیت، شروع خوبی برای یادگیری روش صحیح مدیریت لوریج است.